Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

18 Ιουνίου 2010

Οι δικοί μου ξένοι.!!!

"Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φάτο"... θυμόσοφη  παροιμία, άκουσμα της παιδικής μου ηλικίας. Τότε που οι άνθρωποι είχαν ακόμη φυλαγμένα λίγα ψήγματα ανθρωπιάς  και το μοίρασμα ήταν μέσα στην καθημερινότητά τους. Σφιχταγκαλιασμένες οικογένειες, ενωμένες στα δύσκολα της ζωής. Αναμνήσεις που πονάνε τώρα την ψυχή, καθώς  ψάχνει μάταια γύρω της το στόμα που θα πει από  καρδιάς  "εδώ είμαι για σένα  μην φοβάσαι". Μόνο που αυτά τα λόγια δεν τ`ακούς απ`αυτούς που περιμένεις, αλλά από έναν μέχρι χθες ξένο, που τυχαία συνάντησες στον δρόμο σου.

 Κι αυτόματα φεύγει ο φόβος για το  αύριο που είναι άγνωστο, κι ας ξέρεις ότι ο άνθρωπος που στα ψιθύρισε είναι στην ίδια μοίρα με σένα. Φτωχός, φοβισμένος, κι ανασφαλής όπως κι εσύ. Που παίρνει μια φρατζόλα ψωμί και την μοιράζεται στα δύο. Που κρατάει το χέρι σου όταν τρέμει, και σου σκουπίζει τα δάκρυα όταν κυλάνε στα μάγουλα.

Τι παράξενα αλήθεια  της μοίρας τα παιχνίδια... Ένας άγνωστος  μέχρι χθες, να γίνεται ο βράχος σου, η παρηγοριά σου κι η δύναμη σου. Η "οικογένεια" σου. Γιατί η πραγματική οικογένεια,  οι  λεγόμενοι "άνθρωποι" σου, είναι  αποτραβηγμένοι  στα δικά τους προβλήματα. Στον δικό τους μικρόκοσμο. Που αρκούνται  στο να σ`αγαπάνε  από μακριά. Όσο δεν τους φορτώνεις με τα δικά σου ζόρια την καθημερινότητά τους,  αγνοούν την ανεργία σου, τους φόβους σου  και τις ανασφάλειες σου. Κι όταν  σε κάποια δύσκολη στιγμή  προσπαθείς να πιαστείς από την παρουσία τους, ξαφνικά διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχει  πια το περίσσευμα της καρδιάς  για να μιλήσει το στόμα.


Αποξενωθήκαμε, ο καθένας στο δικό του μετερίζι, στον δικό του αγώνα επιβίωσης. Κι όταν είμαστε και βολεμένοι, τότε γινόμαστε οι χειρότεροι  κριτές, για τους δικούς μας ανθρώπους, λέγοντας λόγια σκληρά  που πληγώνουν. Γιατί επενδύουμε στον λεγόμενο δεσμό του αίματος  και  είμαστε  βέβαιοι ότι θα συγχωρεθούμε από τον άνθρωπο που πληγώσαμε. "Το αίμα νερό δεν γίνεται" λέει μια παροιμία, αλλά αυτό ισχύει ΜΟΝΟ  για όσους πληγώνουν  συμπληρώνω εγώ. Άλλωστε στην ζωή τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα κερδίζονται, μα πιο πολύ η Αγάπη. Ακόμη κι όταν πρόκειται για συγγενικά πρόσωπα με τον περίφημο δεσμό αίματος.Το κενό της ψυχής  που νιώθεις όταν τους συναντάς, τότε σου επιβεβαιώνει γι` άλλη μια φορά πόσο  οι δικοί  σου  είναι "ξένοι" και θα παραμείνουν "ξένοι".

Αφιερωμένο στους δικούς μου ξένους, και σ`όλους όσους στερούνται το περίσσευμα της καρδιάς, και στη θέση της έχουν βάλει τον υλισμό τους. Σ`αυτούς που έχουν συνδέσει την ύπαρξή τους  με την ύλη  (γιατί δεν έχουν πια ψυχή),  αυτή που με μαθηματική ακρίβεια κάποια στιγμή  θα χάσουν!!!


11 σχόλια:

  1. μάτια μου είναι η αγάπη πάνω από όλα τι τα ψάχνεις .. πέτα ψηλά στον ουρανό

    http://www.youtube.com/watch?v=wRTgOfscMLA&feature=player_embedded

    ένα βιντεό μου έτσι για να με νοιώσεις αδελφό σου
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Γιάννης Παππάς

    Yποκλίνομαι<3
    Αν ήξερες πόσο κοντά μου σε νιώθω...αδελφό μου και συνοδοιπόρο στο ταξίδι της Αγάπης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι όντως άσχημο οι δικοί σου ανθρώποι να είναι ξένοι... Τι να την κάνεις την αγάπη, όταν είναι «υποχρεωτική»... Ίσως και αυτό να γυρνά μπούμερανγκ. Να είμαστε εμείς οι ξένοι, όχι σε άλλους, αλλά στον ίδιο τον εαυτό μας! Και τότε η αγάπη δεν είναι παρά μια υπόμνηση πόνου... Φευ!

    Πάντως μελαγχόλησα με την ανάρτηση και προτιμώ από στηλιζέ χαζοερωτικά δήθεν τραγουδάκια, κάτι που να πηγάζει από την ψυχή: κλικ εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Toυς φίλους τους διαλέγουμε, οι εξ αγχιστείας μας τυχαίνουν, οι εξ αίματος μας επιβάλλονται...
    Το κείμενό σου μου άρεσε πάρα πολύ!
    Τα φιλιά μου γλυκό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Apokalipsis999
    Σ`ευχαριστώ μάτια μου για το τραγούδι.
    Μέσα όμως σε όλο αυτό το σκοτάδι που μας τριγυρίζει και στην αποξένωση, ευτυχώς που ένα χέρι εμφανίζεται από το πουθενά και σφίγγει το δικό μας όταν τρέμει.
    Δυο μάτια που σου λένε την λέξη σ`αγαπώ με χίλιους τρόπους.Και τότε έχεις όλα τα πλούτη του Θεού δίπλα σου.Μα εγώ έχω εσένα κι εσύ εμένα που λέει και το τραγούδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @matriga
    Πολλά φιλάκια γλυκά:)
    Μου έχεις λείψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @to alataki
    ¨ΟΤΑΝ λές εσύ ότι σου άρεσε το κείμενο είναι σαν βραβείο.
    Πολλά φιλιά,και τελικά μόνο μέσα από πόνο γράφονται τα καλά κείμενα,και δίνονται οι καλύτερες ερμηνείες στο θέατρο της ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να σου πω κάτι; Ούτε οι ξένοι είναι δίπλα μας. Κι αυτοί περαστικοί είναι και στο πέρασμά τους πάλι μπορεί να σου την κάνουνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μου θυμίζεις κάποια χρόνια πριν όταν βρέθηκα άνεργη και με προσωπικά προβλήματα. χω πολλούς συγγενείς και από τις δυο πλευρές των γονιών μου.
    Αποτέλεσμα:όποτε τους χρειάστηκα ήταν όλοι απόντες. Όχι για να μου προσφέρουν χρήματα (τότε δεν υπήρχαν τόσοι παράνομοι μετανάστες και εύρισκες εύκολα δουλειά) αλλά για να με στηρίξουν ψυχολογικά. Γι αυτό τους ήθελα.
    Με στήριξαν κάποιοι ξένοι, ολότελα ξένοι, συγκάτοικοι στην πολυκατοικία που έμενα. Λίγο ήταν αλλά για μένα ήταν πολύ και τους ευχαριστώ.
    Ά
    Δεν θέλω να σε ταράξω, γιατί υποψιάζομαι ότι κάποιο πένθος έχεις περάσει (συγνώμη αν κάνω λάθος και σε μπέρδεψα με άλλη)αλλά όταν ο μοναδικός μου αδελφός πάλευε για να ζήσει, όταν έχασε τη μάχη με το χάρο στα 35 του, ναι ήρθαν μας συμπαραστάθηκαν οι περισσότεροι, και στο νοσοκομείο και μετά αλλά τη μεγάλη συμπαράσταση την είδαμε από φίλους και γνωστούς και όχι συγγενείς.
    Γι αυτό πιστεύω και στηρίζομαι περισσότερο στη φιλία και όχι στη συγγένεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Ανώνυμος
    Έχεις δίκιο για όσα αναφέρεις σχετικά με την συμπεριφορά των συγγενών.
    Τελικά η οικογένειά μου είναι οι άνθρωποι που επιλέγω. Και ναι πέρασα ένα μεγάλο πένθος που με σημάδεψε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!