Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

26 Δεκεμβρίου 2010

Xριστούγεννα αλά courmet.

Αυτό ήτανε λοιπόν. Χριστούγεννα, πρωτούγεννα,  πρώτη γιορτή του χρόνου.
Πέρασαν κι αυτά παίρνοντας μαζί τους όλο το ντόρο, το άγχος τι θα φάμε τι θα πιούμε και τι θ`αρπάξει ο κ...ος μας.
Φάγαμε και ήπιαμε αλλά ο κ...oς δεν άρπαξε τίποτα, μια και δεν μας είχε μείνει βρακί να βάλουμε από τα έξοδα των ημερών.
Συγκεντρωθήκαμε συν γυναιξί, τέκνοις κι εγγονιών, συμπέθερων, του συμπέθερου ο σκύλος συμπέθερος ήταν κι εκείνος, ένας τέτοιος συρφετός γύρω από το γιορτινό τραπέζι με την γαλοπούλα.
- Εγώ δεν την τρώω την γαλοπούλα... ανάβω την πρώτη σπίθα εγώ.

- Ούτε εγώ συμπληρώνει η κόρη μου.
- Αγάπη κι εγώ θα φάω λίγο αρνί... συμπληρώνει διστακτικά ο γιος μου, φοβούμενος μην του έρθει στο κεφάλι όλη η πιατέλα με την γαλοπούλα.
- Εσύ φταις που έμαθες τα παιδιά σου να μην τρώνε ότι δεν τρως εσύ... με κεραυνοβολεί η νύφη μου, έτοιμη να σωριαστεί κάτω από την κούραση που είχε τραβήξει, για να ετοιμάσει το γιορτινό τραπέζι.
- Και τι ήθελες να κάνω. Να μαγειρεύω αηδίες που δεν τρώω, για να γίνουν τα παιδιά μου παμφάγα;
Με κεραυνοβολεί με το βλέμμα της, έτοιμη να μου χώσει την πηρούνα στα μάτια, για να μου τα πετάξει έξω, κι οι σκέψεις της ζωγραφίζονται στα μάτια της. "Δεν  θα γεράσεις να πέσεις στα χέρια μου; Τότε να δεις γαλοπούλα που θα φας. Μέχρι κατάπλασμα θα σου την κάνω για τ`αρθριτικά σου".
- Εγώ φταίω που σας έκανα courmet γεύσεις... μου απαντάει.
- Που τις έμαθες μαρή βλάχα τις courmet γεύσεις; Πετάχτηκε η συνέχεια του DNA μου, η κόρη μου. Στο Θεριακίσι... το κολοχώρι σου που δεν το έχει ο χάρτης;
- Ναι μαρή εκεί τις έμαθα. Σαν και σας που είσαστε Αθηναίοι και δεν ξέρετε που πάνε τα τέσσερα;
- Σιγά μαρή κόψε κάτι. Εσένα περιμέναμε. Δεν φτάνει που σε πήραμε και σε κάναμε άνθρωπο παλιοτυρόγαλο... συνεχίζει απτόητο το DNA μου που όταν ανοίξει το στόμα της ξεχνάει να το κλείσει.
Κι είχα μια απορία γιατί αυτό το παιδί δεν θέλει κανένας να το παντρευτεί. Τώρα το εμπέδωσα.
Δεν φταίει αυτό, τα ρημάδια τα γονίδια φταίνε.
Κι η ανταλλαγή φιλοφρονήσεων συνεχίζεται μέχρι να πει την τελευταία λέξη η πιο καπάτσα γλωσσοκοπάνα, από τις δύο.
Πάντως δεν έχω παράπονο. Η νύφη λένε άμα γεννηθεί της πεθεράς θα μοιάσει.

ΝΑΙ δεν μπορώ να πω ωραία ήταν. Άκρως οικογενειακά. Βγάλαμε τ`απωθημένα μας, βριστήκαμε αλά courmet αλλά μια φορά την γαλοπούλα δεν την ακουμπήσαμε.
Ξεσπάσαμε την πείνα μας στο αρνί και στο τζατζίκι, σε σημείο που όταν οδηγούσα να γυρίσω στο σπίτι μου, πρέπει η μπόχα από το σκόρδο να έβγαινε έξω από τα παράθυρα του αυτοκινήτου,  κι  όλα τα αυτοκίνητα  παραμέριζαν  να περάσω, κι έφτασα στο σπίτι μου σε χρόνο ρεκόρ.
ΝΑΙ, ΟΧΙ καλά ήτανε... Μόνο να μπορούσα να επιμηκύνω τον χρόνο...
Από μικρή που πήγαινα σχολείο μέχρι τώρα που έγινα γιαγιά, δεν μπορώ να ξεκολλήσω απ΄ το ίδιο τριπάκι: ότι οι γιορτές, όταν είναι μπροστά μας, θα κρατήσουνε κάτι μήνες, κι όταν είναι πίσω μας, κάτι δευτερόλεπτα...
Στις 5 το απόγευμα είναι παραμονή Χριστουγέννων, στις 5.15 του Αϊ-Γιαννιού... Πώς περνάνε έτσι γρήγορα οι άτιμες;
Σαν φευγαλέο θρόισμα σε διάφανη κουρτίνα...

ΝΑΙ, ΟΧΙ, καλά ήτανε... Αυτή την ηλίθια προσμονή να μπορούσα να τιθασεύσω...
Αυτή την αίσθηση/ψευδαίσθηση ότι ο καινούργιος χρόνος θα αλλάξει τα πάντα στη ζωή μου...
Θα ΄ρθει ο νέος "με τα δώρα, με τραγούδια, με χαρά"... Θα βουλώσει όλες τις τρύπες, θα κλείσει όλες τις πληγές, θα επουλώσει όλα τα τραύματα!
Η νέα χρονιά θα είναι περίπατος σε λιβάδι με μαργαρίτες, πικ-νικ στο χορτάρι, μια βόλτα στην εξοχή, μια ατέλειωτη λιακάδα... και χωρίς τζατζίκι.




8 σχόλια:

  1. "σε σημείο που όταν οδηγούσα να γυρίσω στο σπίτι μου, πρέπει η μπόχα από το σκόρδο να έβγαινε έξω από τα παράθυρα του αυτοκινήτου, κι όλα τα αυτοκίνητα παραμέριζαν να περάσω, κι έφτασα στο σπίτι μου σε χρόνο ρεκόρ."

    ΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ τί μου θύμισες ΧΑΧΑΧΑΧΑ!Πάντως η κόρη σου και η νύφη σου ΓΑΜΩ τα άτομα πολύ γέλιο χαχα!Θεοδοσία μου, πάντα τέτοιες τρυφερές οικογενειακές στιγμές που έλεγε κι ο Τσιβιλίκας και του χρόνοτ να΄στε καλά να ξαναφάτε γαλοπούλα, μπινελίκια whatever! ;p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "...ότι οι γιορτές, όταν είναι μπροστά μας, θα κρατήσουνε κάτι μήνες, κι όταν είναι πίσω μας, κάτι δευτερόλεπτα..."
    Αυτό είναι το πρόβλημα με όλες τις καλές στιγμές...
    Να είστε όλοι καλά, να σας χαιρόμαστε;)
    Άντε και του χρόνου φιλενάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Μάγισσα Κίρκη
    Τώρα που βρήκα τον τρόπο να φτάνω γρήγορα στο σπίτι μου θα το κάνω τακτικά. Χώρια που το σκόρδο διώχνει οτιδήποτε ανεπιθύμητο από δίπλα σου. Ούτε μύγα δεν τολμάει να πετάξει.
    Τώρα για τις δυο γλωσσοκοπάνες είμαι πολύ τυχερή που τις έχω στην ζωή μου. Της δίνουν χρώμα. Και λίγα έγραψα από τις μ@λ@κίες που ανταλλάσσουν όλη μέρα μεταξύ τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Idea Studio
    Τις δικές μας όμως καλές στιγμές τις βρίσκουμε πάντα μπροστά μας γιατί ξέρουμε να τις ζούμε.
    Η τρελοπαρέα μας τελικά είναι ότι πιο όμορφο στην καθημερινότητά μας.
    Κι ειδικά οι αβρότητες που ανταλλάσσουμε με την οικόσιτη αρκούδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Δέσποινα
    Επίσης Δεσποινάκι μου.
    Ο καινούριος χρόνος να σου φέρει ότι επιθυμείς στην ζωή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
    Σ`ευχαριστώ καλή μου. Επίσης με Υγεία κι αισιοδοξία:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!