Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

9 Ιουνίου 2010

Ταξιδεψέ με... χωρίς προορισμό.!!!


"Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!"

Kοιτάζω τα μάτια του και την μικρή σπίθα που τρεμοπαίζει όταν με κοιτάζει, και ζωγραφίζω τον δικό μου παράδεισο, στον καμβά του  μυαλού  μου. Το χέρι μου τρέμει  προσπαθώντας να βάλω τις πρώτες πινελιές, γιατί πάει πολύς καιρός, που είχα πετάξει τα πινέλα και τα χρώματα σε μια άκρη, με την πεποίθηση ότι δεν θα τα ξαναχρειαζόμουν ποτέ πια. Το χέρι του πιάνει απαλά το δικό μου, και βάζουμε  μαζί  πιο σταθερά τις επόμενες πινελιές ...γελώντας σαν παιδιά.

"Φοβάμαι το αυριανό ραντεβού μας". Πιάνω τον εαυτό μου να του σιγοψιθυρίζει στο ακουστικό, την προηγούμενη βραδιά που μιλάγαμε στο skype.
"Κι εγώ το φοβάμαι", μου απαντά.
Είμασταν  δύο άνθρωποι  που προσπάθησαν πολλές φορές στο παρελθόν, να ανοίξουν εκείνη την πόρτα, που σε οδηγεί στο ταξίδι χωρίς προορισμό, που   δεν σε νοιάζει που θα σε οδηγήσει...
απλά απολαμβάνεις την διαδρομή. Διαφορετικά τα ταξίδια μας, και συναντηθήκαμε, όταν είχαμε αποφασίσει ότι δεν θέλουμε άλλο... να ξανακάνουμε αυτό το ταξίδι.

Συναντηθήκαμε τυχαία σ`ένα φιλικό μπλόκ, που έγραφα κείμενα. Ο τρόπος που σχολίασε την ανάρτησή μου, μου κίνησε την προσοχή. Δεν αργήσαμε να συναντηθούμε και στους δικούς μας @χωρους. Ο τρόπος που σχολίαζε κάποιες φορές τα κείμενά μου, μου έδινε την εντύπωση ότι με ήξερε. Κι ένα βράδυ διανύσαμε την απόσταση της σιωπής, και μιλήσαμε πρώτα στο fc, και μετά μέσω skype. Τα βράδια μας, μεταμορφώθηκαν σ' ένα μυστικό καθημερινό  ραντεβού, χωρίς ποτέ να το έχουμε κανονίσει από πριν. Μιλάγαμε ατέλειωτα κάθε βράδυ, 6-7 ολόκληρες  ώρες  και πολλές φορές, μας έβρισκε το ξημέρωμα, χωρίς να έχουμε την διάθεση να διακόψουμε την συνομιλία μας.
 Η παρέα του, είχε αρχίσει να μου γίνεται απαραίτητη. Άκουγα τη φωνή του, και ρούφαγα σαν το σφουγγάρι τα λόγια του...οδηγώντας με, σε καινούρια μονοπάτια γνώσεων,  ανεξερεύνητα ακόμη από μένα. Κι ήρθε επιτέλους η στιγμή, που  νιώσαμε την ανάγκη να  αντικρίσουμε ο ένας τον άλλον, και να πάψουμε να είμαστε απλά μια φωνή.

Κι όταν ξημέρωσε εκείνη η μέρα, ένα γλυκό  εφηβικό συναίσθημα ανυπομονησίας, ένιωσα να κατακλύζει την καρδιά μου. Και βέβαια το πρώτο βήμα ήταν να πάρω  τηλέφωνο το φιλισκούνι μου, και να της εκμυστηρευτώ τους φόβους μου.
 "Έχω τρακ φιλισκούνι...νομίζω ότι δεν θα έχουμε να πούμε τίποτα, μετά από τόσες ώρες συνομιλίας στο skype, κι απλά θ`αρκεστούμε να κοιταζόμαστε".
" Ε και; Υπάρχει πιο ωραίο πράγμα να μιλάς με την σιωπή; Πόσο μ@λ@κες είσαστε κι οι δύο; Βάλτε γκολ στα δίχτυα της ζωής... κι αφήστε τις επιφυλάξεις, στο κάτω κάτω αν ήταν να μιλάτε γιατί να βρεθείτε;"
Η απάντησή της μου έδωσε δύναμη, κι εκείνη  μαντεύοντας την εξέλιξη της συνάντησης, έγραψε το χθεσινό κείμενο που προλογίζει το δικό μου σήμερα.

Συναντηθήκαμε... κι αντί για την σιωπή  που περιμέναμε, ξαναγίναμε  χείμαρρος, εκμυστηρευόμενοι όσα μας είχαν πονέσει,  και πληγώσει στο παρελθόν. Και κάποια στιγμή ένιωσα την ανάγκη να του αποκαλύψω  κάποια "δύσκολα...", που δεν του είχα πει τα βράδια όταν  συνομιλούσαμε. Μόλις  του τα είπα ένιωσα απόλυτα ελεύθερη, μια και υπερπήδησα το ρίσκο της αποτυχίας.
"Τώρα που μου τα είπες τα μάτια σου λάμπουν...το είχα καταλάβει ότι  δεν μου τα είχες πει  όλα... Και το ραντεβού μας συνεχίζεται σε άλλη βάση πια" μου είπε με χαμόγελο και με την μικρή σπίθα στα μάτια του που με μαγνήτιζε. Πήρε το χέρι μου στο δικό του, και περιπλανηθήκαμε σαν έφηβοι στα στενά της Πλάκας, της Ακρόπολης και του Μοναστηρακίου, βγάζοντας φωτογραφίες και γελώντας., σαν παιδιά. Οι ώρες που είμασταν μαζί, μας φάνηκαν στιγμές.

Αποχωριστήκαμε με βαριά καρδιά, και το βράδυ πάλι στο skype, μόνο που αυτή την φορά βάλαμε και τις κάμερες, κάτι που αρνιόμασταν πεισματικά τόσο καιρό να κάνουμε.
Απλά κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον στα μάτια, κι αφήναμε την σιωπή να μιλήσει για μας, αρχίζοντας εκείνο το ταξίδι που είναι χωρίς προορισμό... το δικό μας ταξίδι, γιατί βρήκαμε το θάρρος ν' ανοίξουμε  την πόρτα που σε οδηγεί  στην αποβάθρα του έρωτα.
Τα παρακάτω λόγια του ΜΙΣΕΛ ΤΟΥΡΝΙΕ εκφράζουν την δική μας αλήθεια, αυτή που λένε τα μάτια μας, όταν κοιταζόμαστε.

"Υπάρχει ένα αλάθητο σημάδι για να καταλάβεις αν είσαι ερωτευμένος με κάποιον…
Το πρόσωπό του σου εμπνέει περισσότερο πόθο από οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός του."


14 σχόλια:

  1. Τώρα αλήθεια το λες;;;
    Όπως και νάχει, είναι πανέμορφο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @to alataki
    Αλήθεια το λέω Ιωαννάκι μου.Ήρθε στον δρόμο μου όταν δεν τον περίμενα, κι ακριβώς την στιγμή που τον χρειαζόμουν...Όλα συνωμοτούν στο θαύμα όταν είναι να σου συμβεί.Κι εμένα μου συνέβη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είδες η αγάπη Αγάπη .....
    χαίρομαι
    καλή σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Γιάννης Παππάς
    Σ`ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου.Και είμαι σίγουρη που χαίρεσαι με την χαρά μου.:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγάπα με και όπου πάει
    Μη νοιαστείς καρδιά μου
    Ο χρόνος σταματάει απόψε
    Που είσαι εδώ
    Αγάπα με ταξίδεψέ με
    Μες στα όνειρά μου
    Τον κόσμο όλο κλείσε φως μου
    Στο σ’ αγαπώ


    όπως λέει και το τραγούδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 'Η αληθινή αγάπη είναι η γνώση της απόλυτης
    Ομορφιάς. Όταν έρχεσαι σε επαφή με το ωραίο θέλεις να μάθεις.
    Βλέποντας την ομορφιά ότι είναι ορατή, γεννιέται και η αληθινή αρετή μέσα σου. Αυτή σε συναρπάζει και σε καθοδηγεί σε μονοπάτια αγάπης.
    Μόνο η ψυχή κατέχει το μυστικό της αγάπης...'
    (Σωκράτης, το Συμπόσιον)

    Φιλισκούνι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ όμορφα πράγματα.

    Οι εποχές δεν έχουν αλλάξει, πάντα μπορούμε να συναντήσουμε τον άνθρωπο που θα μας κάνει ευτυχισμένους, το μόνο που έχει αλλάξει, είναι το μέσον ή τα μεσα με τα οποία μπορεί να συμβεί αυτό.

    Αντε και μόλις κατέβω κάτω και γνωριστούμε και απο κοντά, το επόμενο κείμενο θα είναι πως μέσω του μπλογκ και του νετ, γνωρίσατε μια Μπανανία που είναι και γαμώ τα παιδιά!

    Εγώ προσωπικά έχω κάνει πάρα πολύ ωραίες φιλίες απο το νετ, χωρίς καν να το επιδιώξω, ακριβώς επειδή το νετ είναι μια αγορά που συχνάζουν όλοι και είναι πιο άμεσο και πιο εύκολο να βρεις ενδιαφέρουσες απόψεις, ενδιαφέροντα άτομα στο δικό σου μήκος κύματος, άτομα που διαφορετικά μάλλον ποτε δεν θα είχες γνωρίζει.

    Αψογα, άψογα, πολύ χαίρομαι!

    :-D :-D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πραγματικά με ταξίδεψες!!! Τι ποιητικός και λογοτεχνικός λόγος είναι αυτός...
    Καιρό είχα να διαβάσω κάτι και να φύγει το μυαλό μου...ΜΠΡΑΒΟ !!! ΜΠΡΟΒΟ!!!!
    Καληνύχτα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κουμπαρούλα, έχασα επεισόδια πάλι η γυναίκα, ε; Τώρα κατάλαβα, γιατί χάνεσαι πάλι...
    Μόνο που αυτή την φορά εύχομαι να είναι όλα αληθινά και χωρίς φόρα ;)

    Πολύ χαίρομαι για σένα!
    Αναμένω και άλλες εμπνευσμένες αναρτήσεις από σένα. Όμορφη μουσική!
    Πολλά φιλάκια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Πολίτης της Μπανανίας
    Είναι πραγματικά αλήθεια πως μέσα από το νετ γνωρίζεις ανθρώπους που ίσως να μην είχες γνωρίσει ποτέ άλλοτε στην ζωή σου.
    Έχω γνωρίσει αρκετούς κι αξιόλογους πραγματικά ανθρώπους.Απλά όταν γνωρίσεις κι εκείνον που μοιράζεται το ίδιο πάθος με σένα,και μιλήσει και στην καρδιά σου τότε μοιάζει με παραμύθι.Κι εγώ ζω το δικό μου με όλη μου την ύπαρξη κι όπου με πάει.Σε περιμένω με πολύ χαρά κι ανυπομονησία.Πολλά φιλιά:))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @tsaxpina
    Σ`ευχαριστώ καλή μου για τα καλά σου λόγια.
    Το έγραψα μέσα από την καρδιά μου κι είναι η δική μου αλήθεια σ`αυτό που βιώνω τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @matriga
    Αχ κουμπαρούλα μου συγχώρεσε με που χάθηκα απλά προσπαθώ να ζήσω όλη την ομορφιά που εισπράττω τόσο απλόχερα σήμερα.Δεν είναι βιαστικό γνωριζόμασταν αρκετό καιρό.
    Μόνο που δεν τολμούσαμε να έρθουμε σ`επαφή.
    Είναι του "συναφιού" μας δηλ.blogger.
    H μουσική είναι αφιερωμένη από εκείνον σε μένα.Και νομίζω ότι κατάλαβες στο περίπου ποιος είναι.Τα υπόλοιπα στο τηλέφωνο.Πολλά φιλιά!!!!Αύριο θα σε πάρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Apokalipsis999
    ΑΠ' ΤΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ ΠΑΛΛΟΜΑΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΑΘΑΙΝΩ, ΚΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΒΔΟΜΟ ΟΥΡΑΝΟ ΣΤΗ ΓΗ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ!
    Ο βήχας κι ο έρωτας τελικά δεν κρύβονται μάτια μου:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φαίνεται οτι είναι από την καρδούλα σου αλλιώς δεν θα μας άγγιζε!!!
    Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!