Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

19 Φεβρουαρίου 2010

Εδώ ο κόσμος χάνεται και το θολό χτενίζεται.

Μια λοιπόν που έχω άφθονο χρόνο στην διάθεσή μου από χθες που απολύθηκα, θα σας μάθω και γραμματική.
Θα σας κλείνω το ρήμα χτενίζομαι.
Xτενίζομαι όταν τα πάντα γύρω μου μοιάζουν στάσιμα ή έτοιμα να καταρρεύσουν κι έχουν την μυρωδιά της πολιτικής σήψης.
Xτενίζεσαι όταν αποδέχεσαι την μιζέρια σου και τις υποσχέσεις από πλάνα χείλη(βλέπε Γιωργάκη)
Xτενίζεται ο Γιωργάκης,κι οι π@π@ριές που μας έλεγε προεκλογικά
Xτενιζόμαστε γενικώς σαν λαός
Xτενίζεστε για να κρατήσετε και τις τελευταίες τρίχες στο κεφάλι σας(το πολύ χτένισμα δυναμώνει τις ρίζες των μαλλιών)
 γιατί τα υπόλοιπα έχουν πέσει από αυτά που ακούτε
κάθε μέρα στις ειδήσεις.
Xτενίζονται κι οι 300 της βουλής γενικώς,μόνο που οι ψείρες τους έρχονται επάνω μας.


Μια λοιπόν που είναι ο καιρός του χτενίσματος για να μην αποτελέσω εξαίρεση
 γιατί πάντα μου άρεσε να γίνομαι ένα με το σύνολο (άσχετα αν καμιά φορά από αντίδραση βάζω τον αυτόματο τηλεφωνητή που είναι χωρίς αναμετάδοση μηνυμάτων  σε λειτουργία, ειδικά όταν μιλάει το χρυσό μου κι "φερέλπιδας" πρωθυπουργός της χώρας μου),αποφάσισα να το ρίξω στο "χτένισμα"

Άφησα πίσω μου τα προβλήματα,τον φόβο για το αβέβαιο αύριο,κι όταν βράδιασε για τα καλά,έριξα κάτι πρόχειρο επάνω μου,πήρα παρέα μου το DNA από ντόπερμαν (τον σκύλο μου),
κι αρχίσαμε να περπατάμε στο βουνό.
Μαγευτική βραδιά κι ειδικά όταν είσαι από τους τυχερούς όπως εγώ, που κλείνοντας την πόρτα σου με πέντε βήματα, να βρίσκεσαι στην απόλυτη επαφή με την φύση.

Η μυρωδιά της γης μου διαπερνούσε τα ρουθούνια.
Βάδιζα κι η νυχτερινή υγρασία που είχε ποτίσει την πυκνή βλάστηση έκανε την εικόνα μαγευτική.
Όλα γυάλιζαν στο φως του φεγγαριού.
Έχωνα τα πόδια μου μες στα ψηλά χόρτα κι ένιωθα την γη και την ενέργειά της να μ`αγκαλιάζει.
Ανεβήκαμε ψηλά.
Δεν ένιωθα φόβο.Ποτέ δεν με φόβισε το σκοτάδι κοντά στην φύση.Μόνο το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής με φοβίζει...κι αυτό δεν έχει ώρες.Φαίνεται ακόμη και στο φως της ημέρας.

Ήμουν συμφιλιωμένη  με όλα τα μικρά πλάσματα που κατοικούσαν στο βουνό και τους χαλούσα την ησυχία.
Είδα την φίλη μου την κουκουβάγια που μου κρατάει παρέα τις νύχτες, να μου γνέφει και να μου κλείνει το μάτι.
Λέμε πολλά κάθε βράδυ οι δυο μας.Έχουμε γίνει κολλητές.(κουκουβάγια κι εγώ καταλαβαίνεται).
Είδα την μικρή αλεπού που βγαίνει κρυφά τις νύχτες και τρώει το φαΐ που της αφήνω το βράδυ στην γωνία του σπιτιού μου.
Τον μικρό σκαντζόχοιρο και την χελώνα να βαδίζουν δίπλα-δίπλα σαν ζευγάρι.
Άκουσα το θρόισμα από αόρατα πλάσματα που προσπαθούσαν να δουν ποια  είναι η τρελή που τους χαλάει την ησυχία.

Φτάνοντας στην κορυφή το βλέμμα μου περιπλανήθηκε στα φώτα της πόλης που φαίνονταν φλόγες κεριών. Που φώτιζαν χωρίς να φωτίζουν.Απλώς κουκούλωναν το σκοτάδι των ψυχών.
Είδα τ`αυτοκίνητα να τρέχουν να προλάβουν την ζωή που προσπερνάει, σαν μικρά μυρμήγκια.
Και τότε γέλασα και γέλασα με την ψυχή μου για την μικρότητά μου-μας.

Ατένισα το σκοτεινό της θάλασσας και σήκωσα τα μάτια στον ουρανό.
Και τότε κατάλαβα πόσο τυχερή είμαι.
Στα μάτια μου ξεδιπλώνονταν ένας υπέροχος ουρανός γεμάτος αστέρια.
Η μεγάλη κι η μικρή άρκτος ήταν παρούσες  και μου φώτιζαν τον δρόμο μου.
Το φεγγάρι βρίσκονταν στην γέμισή του.
Και ξαφνικά  σαν αστραπή ήρθαν τα λόγια της μάνας μου στο μυαλό μου.
"Παιδί μου όταν βλέπεις το φεγγάρι να γεμίζει, να κάνεις μια ευχή...
και το Σύμπαν θα την ακούει και θα την εκτελεί".

Άπλωσα τα χέρια επίκληση στον ουρανό και στο φεγγάρι, κι ευχήθηκα... αφού πρώτα τους ευχαρίστησα για τα δώρα τους μέχρι τώρα στην ζωή μου.
Ευχήθηκα και προσευχήθηκα.
Δεν ευχήθηκα να βρω δουλειά, ούτε να μου πέσει το λαχείο.
Ευχήθηκα να παραμείνω ελεύθερη ψυχή, να έχω πάντοτε  ευαισθησία,χαμόγελο, Αγάπη...

Να παραμένω ΑΝΘΡΩΠΟΣ.!!! όσο ακριβά κι αν μου στοιχίσει αυτό.

12 σχόλια:

  1. Ευχήθηκες για εκείνα που έχεις να μην χάσεις..

    δέν χάνονται εύκολα αυτά..
    μόνο κάποιες φορές χάνεται η πίστη μας σ'αυτά..

    εκείνο να ζητούσες..
    την πίστη να μην χάσεις..

    καλό βράδυ κι ας ζήλεψα το περπάτημά σου στη Φύση :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε νιώθω 100% και ειλικρινά λυπάμαι που έχασες την δουλειά σου.Μην ανησυχείς σε λίγο θα' ρθουμε κι εμείς να σου κάνουμε παρέα. Θα μου πεις "χέστηκα αν έχω παρέα στη μιζέρια" ναι το ξέρω. Καλά κάνεις και είσαι ελεύθερη ψυχή και γενικώς ψυχή...άλλοι την πουλάνε κι όταν την χρειάζονται δεν την βρίσκουν!Εύχομαι τα καλύτερα από δω και πέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γειά σου Αγάπη
    Κλαίω γελώντας με ειρωνεία

    για τις νεκρές υποσχέσεις

    σωτήρων έξυπνων καινοτόμων

    που σχεδιάζουν στο σκοτάδι

    τα αυθόρμητα λάθη

    που καρφώνουν ένα ένα

    πάνω στο κορμί μου

    καρφωσανε ενα και σε σενα καλή μου
    υπομονή
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...το καλύτερο "χτένισμα" ήταν αυτό που έκανες στη φύση! Έχεις οξυγόνο δίπλα σου και δύναμη πολλή μέσα σου, οπότε μην ανησυχείς καθόλου!

    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Ευρύνοος
    Φίλε μου ποτέ δεν έχασα την πίστη μου σ`αυτά.
    Γαντζώνομαι όπως ο ορειβάτης στο βουνό και συνεχίζω, γιατί ξέρω την αλήθεια του Σύμπαντος κάτι που πολλοί δυστυχώς δεν γνωρίζουν:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Μάγισσα Κίρκη
    Και βέβαια με νοιάζει να έχω παρέα αλλά είναι αρκετά εγωιστικό γι αυτό και δεν το εύχομαι ούτε και το θέλω για κανέναν στον κόσμο κι ειδικά όταν πρόκειται για φίλο.
    Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι κάθε μέρα επικοινωνώ με τα παιδιά γιατί είμαστε πολλοί δεμένοι κι ειδικά με την διευθύντριά μου.
    Άλλωστε κλείσαμε σαν εταιρεία.
    Νομίζω ότι τα καλύτερα θα έρθουν.:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Γιάννης Παππάς
    Θα σου απαντήσω με τους πανέμορφους στίχους σου από "Το σύμπαν μας"και θέλω να σου πώ ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την παρουσία σου εδώ στης ψυχής μου το καταφύγιο.

    H καρδιά μου φωνάζει
    σε αύριο στολισμένα
    Στα μεταξένια λάγνα κορμιά
    της ουτοπίας
    να ελευθερώσουν τη ζωή
    που κρατούν φυλακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ANASA
    Όλα τα μικρά φαίνονται ασήμαντα μπροστά στο
    μεγαλείο της φύσης...Κι ειδικά όταν βλέπω το απέραντο γαλάζιο τότε η ψυχή μου γαληνεύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κουραγιο καλη μου,βαλε και καμια πασταλφωρα στο φουρνο να γλυκανει λιγο η ατμοσφαιρα.Εγω εχει 16 μηνες που περασα τη πορτα του ΟΑΕΔ και 3 που βγηκα εκτος,κανε κουραγιο και νασαι παντα Ελευθερη Πασταφλωριτσα μας και χαμογελαστη οπως μονο εσυ ξερεις ;)Φιλια αδερφικα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Ατένισα το σκοτεινό της θάλασσας και σήκωσα τα μάτια στον ουρανό.
    Και τότε κατάλαβα πόσο τυχερή είμαι."
    Πόσο δυνατό είναι πράγματι αυτό!
    Μου άρεσε η ευχή σου, αλλά πιστεύω ότι την χαράμισες γιατί εσύ είσαι και θα μείνεις άνθρωπος...έπρεπε να ζητήσεις κάτι δύσκολο όχι αυτονόητο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Περίοπας...
    Θα την βάλω την πασταφλωρίτσα στο φούρνο
    και θα την μοιραστώ με τους φίλους μου.
    Ελπίζω να με τιμήσεις με την παρουσία σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ora0
    Τι πιο δύσκολο απ`αυτό φιλισκουνάκι μου
    να παραμείνουμε άνθρωποι στο σκοτάδι της αθλιότητας που ζούμε και που άλλοι μας το επιβάλλουν κάθε μέρα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!