Μα τι αποκριάτικο ξεσάλωμα και φέτος.!!!

Οι Απόκριες είναι από τα ήθη κι έθιμα της πατρίδας μας που υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων.

Από τότε που ήταν μικρή η γιαγιά μου η "χορεύτρια".

Όλοι θέλουν να ντυθούν μασκαράδες, λες και δεν τούς φτάνει το ολοχρόνιο μασκαραλίκι του δήθεν και του τάχα, κι ο διχασμός προσωπικότητας που έχουμε πάθει λίγο πολύ όλοι μας.

Ανάλογα με τα κέφια της κάθε κυβέρνησης και της σηκωμάρας του κάθε υπουργού οικονομικών, άλλοτε ντυνόμαστε πληβείοι κι άλλοτε αριστοκράτες.

Εγώ βέβαια τώρα τελευταία έχω ντυθεί Γιάννης-Αγιάννης από τους άθλιους του Ουγκώ.

Την αθλιότητα και την ανεργία μου, μέσα.

Και το παράξενο είναι ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο πολλούς Αγιάννηδες συναντώ στον δρόμο μου.

Για σιγά ρε παιδιά, δηλαδή δεν το κατάλαβα αυτό, επειδή ο Γιωργάκης εμπνεύστηκε το 100μερο της ευημερίας θα μου κλέψετε όλοι την ιδέα?

Βέβαια υπάρχει κι η άλλη παράμετρος. Οι γυναίκες να ντύνονται άντρες, (λες και δεν τους φτάνει το ολοχρόνιο αντριλίκι ,που κουβαλάνε μαζί τους,σε σημείο να έχουν ευνουχίσει τα 3/4 του αντρικού πληθυσμού) κι οι άντρες να ντύνονται γυναίκες, γιατί κάπου κάπου τους βγαίνει το αδερφίστικο που το καταπιέζουν μέσα τους όλο το χρόνο.

Και μετά έρχεται η Καθαρά Δευτέρα, που δεν τις τρώω τις σουπιές, κι η ταραμοσαλάτα είναι ροζ,γι' αυτό είναι το αγαπημένο φαγητό της Barbie.

Και θα ξεχυθούν τα πλήθη στα όρη στ' άγρια βουνά ν' αμολήσουν το χαρταετό τους ένεκα το έθιμο βλέπετε...και θα συναγωνίζεται ο πατέρας τον πιτσιρίκο, ( αφού κι ο μπαμπάς πιτσιρίκος παραμένει

στο βάθος κήπος δεξιά, άσχετα αν τον τύλιξε η δίφυλλη ντουλάπα και δεν μπορεί να ξεφύγει από την άτιμη μοίρα του),κι η μαμά θα ξινίζει τα μούτρα της και θα δαγκώνει τα χείλη της από το ψοφόκρυο,

και θ`αναρωτιέται,"τι ήθελα και τον παντρεύτηκα τον άχρηστο, που τέτοια κορμάρα σαν και μένα άξιζε ένα τριήμερο μ' ένα μπρατσωμένο ντακλαρά σε ξενοδοχείο 5 αστέρων".και ξεχνάει ότι τώρα τελευταία ο ποπός της έχει καταντήσει τραπεζάκι ν`ακουμπήσεις το ουίσκι σου επάνω.

Κι ο μπαμπάς σκέφτεται με την σειρά του,"τι ήθελα και την παντρεύτηκα την φώκια γ@μώ την ατυχία μου μέσα, ενώ θα μπορούσα να έχω τώρα μια 25αρα και να κυλιέμαι στο γρασίδι αντί ν' αμολάω χαρταετό. Τον Αλμούνια  μου μέσα".

Και τ' αμήχανα χαμόγελα δίνουν και παίρνουν, και τα βλέμματα διασταυρώνονται σαν σπαθιά στον αέρα έτοιμα να κόψουν κομματάκια ο ένας τον άλλον.

Οι μόνοι ευτυχισμένοι είναι οι πιτσιρικάδες κι οι πιτσιρίκες, που απολαμβάνουν τα κούλουμα γιατί είναι κι η επαφή με την φύση, που την έχουν ξεχάσει προ πολλού κλεισμένα στα 4 ντουβάρια ενός κλουβιού.Ντυμένα με τις στολές τους, κι από πάνω τα μπουφανάκια, μια "μικρή αθλιότητα".

Αλλά τα παιδιά ακόμη και την αθλιότητα την κάνουν μαγικό παραμύθι μέσα από τα αθώα μάτια τους, με πρίγκιπες και πριγκιπέσσες.

Και περνάει κι η Καθαρά Δευτέρα και το σήκωμα του χαρταετού, μια κι οι άντρες πια από τα πολλά προβλήματα έχουν ξεχάσει τα άλλα "σηκώματα".

Γυρνάνε όλοι ευτυχισμένοι σπίτι μετά από διαδρομή 5 ωρών, λόγω κίνησης κι αφού έχουν μνημονεύσει τα 12 ευαγγέλια και την αποκάλυψη του Ιωάννη, ικανοποιημένοι από την ωραία εκδρομούλα που πήγαν σαν οικογένεια και φέτος.

Ξαναφοράνε πάλι την μάσκα της προσποίησης,"τζουμ τριαλαλό, τι ωραία που περνάμε με το 100μερες πρόγραμμα του Γιωργάκη" και συνεχίζουν από κει που είχαν μείνει.

Που είχαν μείνει?

Μα στο εθνικό δραματοδιαζύγιο, Λάτσιου-Μενεγάκης.

Όλα τα υπόλοιπα έχουν λυθεί ως δια μαγείας, τζουμ-τριαλαλό.

Αυτό είναι λοιπόν το έθιμο της Αποκριάς και των κούλουμων, κι εγώ έχω αρχίσει ν`ανησυχώ,

γιατί πολλοί αντιγράφουν την στολή μου του Γιάννη_Αγιάννη, και θ`ασκήσω βέτο.

Λέω λοιπόν του χρόνου να ντυθώ 100μερες πρόγραμμα ευημερίας, ή Αλμούνια.

Εσείς τι λέτε? Έχετε κάποια καλή ιδέα?