Noνοί του ποδαριού...

Από μικρή που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα πολλά ονόματα.
Αυτό συνέβαινε γιατί ήμουν πολύ αγαπητή στο οικογενειακό-συγγενικό περιβάλλον.
Ήξερα ανάλογα με το παρατσούκλι που με φώναζαν ποιός με φώναζε γιατί
με φώναζε  και γύρναγα το κεφάλι.
Αυτό που ποτέ μου δεν κατάλαβα,ήταν τι εννοούσαν οι ποιητές κι επίδοξοι νονοί μου.
Γι αυτό γράφω αυτές τις γραμμές μήπως και κάποιος καταλάβει και μου εξηγήσει τ`ανεξήγητα.

Γιατί όπως έχουμε πει μυαλό είναι αυτό που να χωρέσει τόσες πληροφορίες.
Μην το κάψω κιόλας...(το καμένο).

Κι αρχίζω με την μεγάλη αδυναμία τον μπαμπά μου ή επί το καλλιτεχνικότερο "Μπούλη".(μεταφρασμένο το Μπούλης σήμαινε πόσα θές χαρτζιλίκι?)
Ο Μπούλης μου λοιπόν με αποκαλούσε "γαλιάντρα".
Αυτό δεν χρειάζεται να μου το εξηγήσετε, το έχω εμπεδώσει.

Σημαίνει δεν βάζω γλώσσα μέσα.


Η μαμά μου με φώναζε"Δεν έκανα μια σκ@τούλα να την φάω παρά έκανα εσένα"
Μου άρεσε να το ακούω γιατί μου θύμιζε κάτι από Ισπανική προσφώνηση.
Σαν να  έλεγε "Ντόνα σκ@τουλα ντελα φάω "
Κι έκανα όνειρα ότι ήμουν Ισπανίδα ευγενής με κείνα τα όμορφα φραμπαλωτά φουστάνια και την δαντελωτή μαντίλα στο κεφάλι.
Είδα κι έπαθα μεγαλώνοντας ν`απαλλαχτώ από τους φραμπαλάδες στα φουστάνια μου.
Με το πρώτο λοιπόν σκα.... εγώ γύρναγα κεφάλι...


Ο αδελφός μου με έλεγε "σκ@τοχούλιαρο".Δεν μπορώ να πω αυτός κι η μαμά μου είχαν μια εμμονή με τα σκ@τ@.
Με το πρώτο λοιπόν σκα...γύρναγα το κεφάλι και μου άστραφτε  και καμιά σφαλιάρα στα μουλωχτά μην τον δει ο μπαμπάς μου.

Η γιαγιά μου με έλεγε "κουντουρντισμένο" ή "ροσπού"...
"Μην το φέρνεις κόρη μου εδώ, αυτό είναι κουντουρντισμένο", έλεγε στην μαμά μου.
Κι όταν έκανα ναζάκια στον παππού μήπως κι αρπάξω κανένα χαρτζιλίκι μου κούναγε το δάχτυλό της κι έλεγε "Είσαι μια ροσπού  εσύ... άλλο πράγμα"
Μεγαλώνοντας ρώτησα να μάθω τι σημαίνει "ροσπού".

Η απορία μου λύθηκε αλλά δεν θα σας πω τι σημαίνει, για ν`ανοίξετε και κανένα Μπαμπινιώτη να μορφωθείτε.

Ο πρώην άντρας μου και πατέρας των παιδιών μου με έλεγε "κοντό έγκλημα"
Μεγαλώσαμε, κάναμε εγγόνια, κι αυτός τον χαβά του...
Ακόμη ρωτάει τα παιδιά του "Η μάνα σας, το κοντό έγκλημα τι κάνει"?
Είναι από την πολλή αγάπη που του βγαίνει αυτή η προσφώνηση, είμαι σίγουρη γι αυτό,  κι αντιρρήσεις δεν δέχομαι από κανέναν.


Τα παιδιά μου με φωνάζουν "Πάστα Φλώρα" το καλλιτεχνικότερο του "παγωμένο μυαλό"...κάτι σαν ινδιάνικο μου ακούγεται.
Κι η νύφη μου που ξεσηκώνει τα "καλά του σογιού" γ@μώ το σόι μου μέσα, 

"Γή καλεί Πάστα Φλώρα ελήφθει όβερ"?

Ο άντρας που ήμουν 15 χρόνια μαζί του όταν είμασταν όλο γλύκες "Μπουμπού", "Μπέμπα"
που στο τελος μπερδευόμουνα κι έφτιαχνα τα μαλλιά μου κοτσιδάκια,  και καλά που δεν είχα τον εγγονό τότε να βάλω και πίτσι-πίτσι στο στόμα (πιπίλα), κι οι πονηρές σκέψεις να λείπουν
γιατί τα βλέπω τα χαμογελάκια σας.
Κι όταν θύμωνε μαζί μου ήμουν "Τον Χριστό σου και την Παναγία σου μέσα"

 Η φιλενάδα μου η Ευτυχία όταν την παίρνω τηλέφωνο και γίνομαι χείμαρρος, "οπα όπα"

"Τι της λέω θα χορέψουμε"?

"Στάκα βρε παιδί μου", μου απαντάει...

"Στάκα στούκα να γεμίσω"...Μου έμεινε λοιπόν η κυρία Στακα Στούκα...όπερ σημαίνει πήρα φόρα πάλι

κι όποιον πάρει ο χάρος...

Κι ο "αξιαγάπητος" και "φίλτατος" άντρας της με φωνάζει "καρά"

Ούτε αυτό θα σας το εξηγήσω γιατί είναι ακατάλληλο γι ανηλίκους...

Ο φίλος μου ο Άνεμος "Θεοδώρα" γιατί του θυμίζει λέει αυτοκράτειρα....αλλά δεν μπορώ να πώ τώρα τελευταία αρχίζει να λέει το πραγματικό μου όνομα.


Κι επειδή κάπου ίσως να σας μπέρδεψα, το όνομά μου είναι Θεοδοσία η παρθενομάρτυς.
Άσχετα αν ο μπάρμπας μου ο μπερμπάντης μου το περιέκοψε και το έκανε Σία.
Και το δικαιολόγησε κιόλας λέγοντας..."Μωρέ τι όνομα δώσατε στο κορίτσι...Όταν θα μεγαλώσει και γνωρίσει κανένα γκόμενο εκεί που θα είναι στις γλύκες τους επάνω μέχρι να πει το Θεοδοσία
θα του έχει πέσει...το "τσιγάρο" στο πάτωμα.

 Απ'ότι καταλάβατε φίλοι μου, είμαι μια περίπτωση αμαρτωλή που όμοια δεν έχει...ρωτήστε και την Ανάσα να σας πει τι τραβάει κάθε μέρα στα τηλέφωνα από μένα!

αλήθεια, εσείς τι παρατσούκλι θα μου δίνατε? Με το μαλακό παιδιά μη μου ρθει κανένα ξαφνικό, λυπηθείτε με την μαύρη!!!